دختری که برای ارتباط برقرار کردن جیغ می کشد در جنگل پیدا شد + عکس
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۸۳۶۸۶۷
به گزارش سرویس حوادث جام نیـوز، این دختربچه که برای ارتباط برقرار کردن جیغ می کشد و چهار دست و پا راه می رود، در جنگل های حفاظت شده باهارایش در شمال هند پیدا شده است.
رسانه های مختلف به او لقب «دختر جنگلی» داده اند. نجات دهندگان دختربچه متوجه شده اند که او با میمون ها زندگی می کند و به نظر می رسد میان این حیوانات کاملا راحت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
البته پیش از آنکه جنگلبان منطقه این دختربچه را بیابد، هیزم شکنان آن منطقه او را دیده بودند.
دختر جنگلی که به نظر می رسد ۸ ساله باشد، پس از پیدا شدن به بیمارستان برده شده و اکنون دو ماه است که در آنجا زندگی می کند.
به گفته دکتر «دی ک سینگ» مدیر بخش پزشکی بیمارستان، این کودک شبیه حیوانات رفتار می کرد و غذا را از روی زمین می خورد اما پس از درمان اکنون روی دو پا راه می رود و با دستانش غذا می خورد. البته او هنوز قادر به تکلم نیست اما گفته های دیگران را درک می کند و حتی لبخند می زند.
جام جم
110
این اخبار را از دست ندهید:
جوانی که با سر بریده ۴۰۰ متر پیاده راه رفت! +عکس خانمی که حین جراحی با اتفاقی هولناک روبرو شد / تجربه این حادثه مردم را شوکه کرد! + عکس بر روی زمین دراز کشیده بود / با دیدن آن صحنه در خانه مجردیش شوکه شدم! زن ۵۴ ساله به جای طلبش با پسر۱۴ ساله ازدواج کرد! در این تصادف ببینید که تیبا با قدرتش چه بلایی سر X3 آورد! + عکس من و سهیلا در شرکت ارتباط پنهانی داشتیم / او میگفت باید او را ببرم! هنگام تشیع جنازه بود که این نوجوان زنده شد! + عکس دختر 17 ساله گفت روز بعد تازه فهمیدم با پسر جوان چه غلطی کردهام!منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۳۶۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران؛ یک خانه و کوچهاش پیدا شد!
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.